Ranouncle(-de-mountagno)
Ranunculus montanus
Ranunculaceae
Nom en français : Renoncule des montagnes.
Descripcioun :Lou ranouncle-de-mountagno trachis dins li bos clar e dins li pelouso de mountagno sus siliço. La planto èi pelouso d'en pertout emé un fort rizoumo. La maje part di fueio soun basalo e di 5 partido. Lis akène an un pichot bè e la flour èi d'un jaune bèn daura.
Usanço :Coume tóuti li ranouncle, es uno planto empouisounanto, pamens couneissèn pas d'usanço particuliero. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1400 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Bos clar
- Pelouso
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Éuropo
Ref. sc. : Ranunculus montanus Willd., 1799
(= Ranunculus sartorianus Gren., 1847 )
Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quàsi ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753